Reclaim our Pride
De BLGP-affiche noemt het zelf doodleuk “ons holebidorp”, de Beurs-Fontainas-Lombard-wijk in Brussel waar op 7 mei de festiviteiten doorgaan. Ghettovorming, lekker gezellig! Naar oude gewoonte loopt er wel nog een optocht verloren tussen het “aantrekkelijk programma” van concerten en DJ’s. Maar is die ook nog maar enigszins een demonstratie of werkelijk alleen maar een straatfeest in de stijl van Love en Street Parades?
Niet getreurd, er is wel een politiek thema: “It’s a family affair”. Voorlopig ontbreekt immers nog de laatste stap om volledig legaal een homo- of lesbisch kerngezin te stichten. Eens die bereikt is, zijn hole(bi’)s helemaal normaal. En dan? Zal men dan eindelijk aandacht schenken aan al diegenen die onderweg zijn uitgesloten? Of zullen de gearriveerde, perfect geassimileerde holebi’s dan gewoon lekker thuisblijven? Het valt te betwijfelen, want wie wil er nou zo’n feestje missen? Alvast niet de kommerciële sponsors (drankmerken, discotheken…), die in minstens de helft van de praalwagens voorzien. Hoe is het ooit zover kunnen komen?
Een korte geschiedenis. De eerste Gay Pride vond plaats op 28 juni 1970 als herdenking van de Stonewall-opstand het jaar voordien. In de gelijknamige bar was er weer eens een politie-inval geweest, maar voor het eerst in de Amerikaanse geschiedenis vochten de klanten terug. Drie dagen lang was er oorlog in de New Yorkse Christopher Street. Butch lesbiennes en stoere homo’s vochten zij aan zij met femmes, queens, transseksuelen en prostitué(e)s van verschillende etniciteiten verschillende klasses. Ze vochten tegen transfobie en de anti-travestiewet, tegen homo- en lesbofobie, tegen armoede en racisme. Tegen politiegeweld en onderdrukking, voor welke reden dan ook. Ze vochten voor hun leven.
Nu loopt de politie niet alleen de Pride in goede banen te leiden, gay cops stappen zelfs mee op! Anarchisten die ’s avonds het slachtoffer worden van een G8-oefening, worden niet eens gesteund door de Pride-organisatoren, maar krijgen te horen dat ze het volgende jaar niet meer mogen meelopen. Zo’n ‘punks’ brengen het imago van de holebigemeenschap immers schade toe. Sommigen vinden dat ook van drag queens en andere excentriekelingen. Intussen heet de Pride nog altijd “Lesbian & Gay” en worden bi- en transseksuelen niet in de naam opgenomen, terwijl dit in de meeste steden al lang wel het geval is.
Roze Zaterdag is met andere woorden verworden tot een “kijk-eens-hoe normaal-wij-zijn”-Parade, waarvan de politieke eisen zich toespitst op gelijke burger(lijke) rechten – meaning: assimilatie in het systeem dat niet-hetero’s altijd heeft uitgesloten. In de lobbystrijd om te mogen trouwen en kindjes adopteren, zijn onderweg zoveel mogelijk dissidente elementen doodgezwegen of ronduit verwijderd die het bereiken van die eisen in de weg zouden kunnen staan. Is dat iets om “trots” op te zijn?
Wat is het alternatief? Ons eigen ding doen? Een nieuwe Pride organiseren, die erop toeziet nooit kommercieel te worden en waarvan de politieke visie zich niet beperkt tot de verzuchtingen van de grootste gemene deler (de brave burger die helaas toevallig met hetzelfde geslacht een gezin wil stichten)? Is dit een interessante optie voor volgend jaar?
Of de organisatie en het bereik van de Holebifederatie gebruiken om – als minderheid – onze plaats op te eisen en anderen te confronteren met vage seksualiteiten, gendergrensoverschrijdingen, niet-monogamie en precariteit in hun eigen rangen, met eerlijke handel i.p.v. plat consumentisme, met realiteiten buiten het Europa van de blanken? Hiermee kunnen we dit jaar al beginnen!
Het zal wel een klein beetje moeite kosten, maar het belangrijkste is samenkomen en plannen smeden. Dat kan tijdens een queer actie-workshop, bijvoorbeeld. Als we allemaal thuisblijven om niet verloren te lopen in die oh zo vrolijke massa, blijven we onzichtbaar, onze stemmen onhoorbaar.
De assimilatiepolitiek dreigt een heleboel mensen uit te sluiten, maar laten we ons zelf tenminste niet vrijwillig uitsluiten! Laten we een statement maken – of meer dan één – en ook ónze trots openbaar beleven.
Workshop Queer Activisme
Donderdag 28 april om 19u
@ Vacuum Circus, Tortelduifstr. 47, Mariakerke (Gent)
Programma
19u Kortfilms over (queer) activisme
19u30 Brainstorm
20u Posters en sjablonen maken
Performance actie voorbereiden
Links:
www.blgp.be
www.gayshamesf.org
|
